۲۳۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۸

جانا جانم غرقهٔ دریای تو بود
پیوسته چو قطره بی سر و پای تو بود

من حوصله ای نداشتم، این همه کار،
از حوصله بخشیدن سودای تو بود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.