۲۵۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۷۳

چون بدنامی به روزگاری افتد
مرد آن نبود که نامداری افتد

گر دُر خواهی ز قعرِ دریا طلبی
کان کَفْک بود که با کناری افتد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.