۲۱۷ بار خوانده شده
هر جان که به بحر رهنمون آید زود
بیرون رود از خویش و درون آید زود
یک ذرّه شود دو کون در دیدهٔ او
و آن ذرّه ز ذرّگی برون آید زود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
بیرون رود از خویش و درون آید زود
یک ذرّه شود دو کون در دیدهٔ او
و آن ذرّه ز ذرّگی برون آید زود
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.