۲۶۵ بار خوانده شده

(۱۱) حکایت ابوعلی فارمدی

چنین کرد آن قوی جان نکو عقل
ز خواجه بوعلی فارمد نقل

که مردی را خدا فردا بمحشر
دهد نامه که هین بر خوان و بنگر

چو مرد آن نامه بیند یک دو ساعت
درو نه معصیت بیند نه طاعت

زبان بگشاید و گوید الهی
نوشته نیست در نامه چه خواهی

خطاب آید که من عشّاقِ خود را
بنامه در نیارم نیک و بد را

بدو نیک تو کم انگاشت جبّار
بهشت و دوزخی تو هم کم انگار

چو برخیزد بهانه از میانه
تو ما را ما ترا تا جاودانه

وگر اینت نمی‌باید چه پیچی
همه ما و همه ما پس تو هیچی

وگر وحشی صفت در پیش آئی
دهندت نامه تا با خویش آئی

چو ما را تابِ برگ گل نباشد
بهر جزوی حیات کل نباشد

چو باشد پیشوا امیِّ مطلق
نخواهد نامه بر خواندن زنا حق

که چون از نامه گفتی و شنودی
شوی گستاخ از معنی بزودی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:(۱۰) حکایت آتش و سوخته
گوهر بعدی:(۱۲) حکایت گناه کار روز محشر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.