پسر گفتش گر این شهوت نباشد
میان شوی و زن خلوة نباشد

نباشد خلق عالم را دوامی
نماند در همه گیتی نظامی

اگر این حکمت و ترکیب نبود
بساط ملک را ترتیب نبود

یکی باید هزار و یک تن آراست
که تا یک لقمه بنهی در دهان راست

بحکمت کارفرمایان این راه
ز ماهی کار می‌رانند تا ماه

زمین از کف فلک تابد ز دودی
که گر چیزی نبایستی نبودی

اگر شهوة نبودی در میانه
نه تو بودی و نه من در زمانه

تو شهوة می براندازی ز مردان
دلم را سر این معلوم گردان