۳۱۶ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۵۲۰

ای مُبارک زِ تو صَبوح و صَباح
وِیْ مُظَفَّر فَر از تو قَلْب و جَناح

ای شرابِ طَهور از کَفِ حور
بر حَریفانِ مَجْلِسِ تو مُباح

ای گُشاده هزار دَر بر ما
وِیْ بِداده به دستِ ما مِفْتاح

وانِمودی هر آنچه می‌گویند
مُوذنانْ صُبح فالِقُ الْاصْباح

هرچه دادی عِوَض نمی‌خواهی
گر چه گفتند اَلسَّماحُ رَباح
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۱۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.