۲۴۹ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۹۴۳

گوئی که مگر به باغ رز رشته‌امی
یا بر رخ خویش زعفران کشته‌امی

آن وعده که کرده‌ای رها می‌نکند
ور نی خود را به رایگان کشته‌امی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۹۴۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۹۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.