۲۶۳ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۸۹۵

سوگند همی خورد پریر آن ساقی
می‌گفت به حق صحبت مشتاقی

گر باده دهم به شهری و آفاقی
عقلی نگذارم به جهان من باقی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۸۹۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۸۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.