۲۴۲ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۸۷۷

دوش از سر عاشقی و از مشتاقی
می‌کردم التماس می از ساقی

چون جاه و جمال خویش بنمود به من
من نیست شدم بماند ساقی ساقی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۸۷۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۸۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.