۲۷۵ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۸۲۹

چشمان خمار و روی رخشان داری
کان گوهر و لعل بدخشان داری

گیرم که چو غنچه خنده پنهان داری
گل را ز جمال خود تو خندان داری
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۸۲۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۸۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.