۳۳۷ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۵۰۴

خیز که امروز جهانْ آنِ ماست
جان و جهانْ ساقی و مهمانِ ماست

در دل و در دیدهٔ دیو و پَری
دَبْدَبهٔ فَرِّ سُلَیمانِ ماست

رُستمِ دَستان و هزاران چو او
بنده و بازیچهٔ دَستانِ ماست

بَس نَبُوَد مصرِ مرا این شَرَف
این که شَهَش یوسُفِ کَنْعانِ ماست؟

خیز که فرمانْ دهِ جان و جهان
از کَرَم امروزْ به فرمانِ ماست

زُهره و مَهْ دَف زَنِ شادیِّ ماست
بُلبُلِ جانْ مَستِ گُلِستانِ ماست

کاسهٔ اَرْزاقْ پَیاپِی شُده است
کیسهٔ اِقْبالْ حُرُمْدانِ ماست

شاهِ شَهی بَخش، طَرَب سازِ ماست
یارِ پَری روی، پَری خوانِ ماست

آن مَلِکِ مَفْخَرِ چوگان و گوی
شُکْر که امروز به میدانِ ماست

آن مَلِکِ مَملَکَتِ جان و دل
در دل و در جانِ پَریشانِ ماست

کیست در آن گوشهٔ دل تَن زده؟
پیش کَشَش کو شِکَرِستانِ ماست

خازِنِ رِضْوان که مِهِ جَنَّت است
مَستِ رضایِ دلِ رِضْوانِ ماست

شور دَراَفکنده و پنهان شُده
او نَمَکِ عُمر و نَمَکدانِ ماست

گوشه گرفته‌ست و جهانْ مَستِ اوست
او خَضِر و چَشمهٔ حیوانِ ماست

چون نَمَکِ دیگ و چو جانْ در بَدَن
از همه ظاهرتَر و پنهانِ ماست

نیست نماینده و خود جُمله اوست
خود همه ماییم، چو او آنِ ماست

بیش مگو حُجَّت و بُرهان که عشق
در خَمُشی حُجَّت و بُرهانِ ماست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۰۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.