۲۶۴ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۷۷۱

ای آنکه حریف بازی ما بده‌ای
این مجلس جانست چرا تن زده‌ای

چون سوسن و سرو از غم آزاد بدی
بنده غم از آن شدی که خواجه شده‌ای
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۷۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.