۲۷۵ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۷۵۱

ای گل تو ز لطف گلستان می‌خندی
یا از دم عشق بلبلان می‌خندی

یا در رخ معشوق نهان می‌خندی
چیزیت بدو ماند از آن می‌خندی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۵۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.