۲۸۴ بار خوانده شده
ای آنکه ز حال بندگان میدانی
چشمی و چراغ در شب ظلمانی
باز دل ما را که تو میپرانی
آخر تو ندانی که تواش میخوانی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
چشمی و چراغ در شب ظلمانی
باز دل ما را که تو میپرانی
آخر تو ندانی که تواش میخوانی
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۶۹۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۶۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
