۲۸۶ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۶۷۸

استاد مرا بگفتم اندر مستی
کگاهم کن ز نیستی و هستی

او داد مرا جواب و گفتا که برو
گر رنج ز خلق دور داری رستی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۶۷۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۶۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.