۳۲۰ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۴۸۸

دَر ین سَلام مرا با تو دار و گیرْ جُداست
دَمی عَظیمْ نَهان است و در حِجابِ خداست

زِ چَنگْ سَخت عجیب است آن تَرَنْگ تَرَنْگ
چه‌هاست نَعْره بَرآورده کان چه‌هاست؟ چه‌هاست؟

شَرابِ لَعْل بیاوَرْد شاه کین رُکنی‌ست
خَمُش که وَقتِ جُنون و نه وَقتِ کَشفِ غِطاست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۸۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۸۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.