۲۸۵ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۶۱۷

بیگاه شد و دل نرهید از ناله
روزی نتوان گفت غم صد ساله

ای جان جهان غصهٔ بیگاه شدن
آنکس داند که گم شدش گوساله
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۶۱۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۶۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.