۲۵۵ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۶۰۲

ای بر نمک تو خلق نانی بزده
بر مرکب تو داغ نشانی بزده

حیفست که سوی کان رود آن بر سیم
پنهان چون جان و بر جهانی بزده
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۶۰۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۶۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.