۲۷۶ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۳۷۷

آشفته همی روی بکوئی ای جان
میجوئی از آن گمشده خویش نشان

من دوش بدیدم کمرت را ز میان
هان تا نبری گمان بد بر دگران
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳۷۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.