۲۶۵ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۲۹۶

گفتم که ز چشم خلق با دردسریم
تا زحمت خود ز چشم خلقان ببریم

او در تن چون خیال من شد چو خیال
یعنی که ز چشمها کنون دورتریم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۹۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.