۲۸۶ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۲۵۴

شادی کردم چو آن گهر شد جفتم
چون موج ز باد بود خود آشفتم

آشفته چو رعد سر دریا گفتم
چون ابر تهی بر لب دریا خفتم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۵۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.