۲۵۸ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۱۷۹

بر میکده وقف است دلم سرمستم
جان نیز سبیل جام می‌کردستم

چون جان و دلم همی نمی‌پیوستند
آن هر دو بوی دادم از غم رستم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱۷۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.