۲۸۴ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۰۰۴

گه باده لقب نهادم و گه جامش
گاهی زر پخته گاه سیم خامش

گه دانه و گاه صید و گاهی دامش
این جمله چراست تا نگویم نامش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۰۰۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۰۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.