۲۸۶ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۹۶۹

میگوید مرمرا نگار دلسوز
میباید رفت چون به پایان شد روز

ای شب تو برون میای از کتم عدم
خورشید تو خویش را بدین چرخ بدوز
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۹۶۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۹۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.