۲۶۹ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۹۶۲

مائیم و دمی کوته و سودای دراز
در سایهٔ دل فکنده دو پای دراز

نظاره‌کنان بسوی صحرای دراز
صد روز قیامت است چه جای دراز
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۹۶۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۹۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.