۲۷۴ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۶۹۰

دشنام که از لب تو مهوش باشد
چون لعل بود که اصلش آتش باشد

بر گوی که دشنام تو دلکش باشد
هر باد که بر گل گذرد خوش باشد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۶۸۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۶۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.