۲۸۰ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۵۰۷

آن یار که عقلها شکارش میشد
وان یار که کوه بیقرارش میشد

گفتم که سر زلف بریدی گفتا
بسیار سر اندر سر کارش میشد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۵۰۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۵۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.