۳۲۳ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۳۶۲

عشق تو چنین حکیم و استاد چراست
مهر تو چنین لطیف بنیاد چراست

بر عشق چرا لرزم اگر او خوش نیست
ور عشق خوش است این همه فریاد چراست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۶۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.