۳۰۰ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۳۵۷

صدربار بگفتمت چه هشیار و چه مست
شوخی مکن و مزن بهر شاخی دست

از بسکه دلت باین و آن درپیوست
آب تو برفت و آتش ما بنشست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۵۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.