۳۰۶ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۲۱۹

ای هرچه صدف بستهٔ دریای لبت
وی هرچه گهر فتاده در پای لبت

از راهزنان رسیده جانم تا لب
گر ره ندهی وای من و وای لبت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۱۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.