۲۹۴ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۲۲

ای دریا دل تو گوهر و مرجان را
درباز که راه نیست کم خرجان را

تن همچو صدف دهان گشاده است که آه
من کی گنجم چو ره نشد مرجان را
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.