۳۰۲ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۶

ای اشک روان بگو دل‌افزای مرا
آن باغ و بهار و آن تماشای مرا

چون یاد کنی شبی تو شبهای مرا
اندیشه مکن بی‌ادبیهای مرا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.