۳۰۲ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۴۷

شد درد بر پای فلک فرسایت
تا عرضه کند سختی خود بر رایت

دارد طمع آنکه بگیری دستش
ورنه چه سگست او که بگیرد پایت؟
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.