۳۰۶ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۳۶

رویت، که به خوبی گل خندان منست
آرامگهش دل چو زندان منست

نیکش بگزدیدند به دندان، گر چه
گفتم که: همین نیک به دندان منست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.