۳۲۴ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۲

جانا، تو به حسن اگر نلافی پیداست
کندر دهنت موی شکافی پیداست

ما را دل سخت تو در آیینهٔ نرم
مانندهٔ سنگ از آب صافی پیداست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
ناشناس
۱۴۰۳/۲/۵ ۱۵:۳۵

'کندر' در مصراع دوم باید 'کاندر' مخفف 'کە اندر' باشد. و عبارت 'در ‌آیینە‌ی نرم' در مصراع سوم بی‌معنی است و اصل ‌آن بە احتمال قوی 'در ‌آن سینە‌ی نرم' است: ما را دل سخت تو در آن سینە‌ی نرم/ ماننده‌ی سنگ از آب صافی پیداست.