۲۹۹ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۳۹۲

دوش ارنه وقارت به زمین پیوستی
فریاد و دعایت به زمین کی بستی

ور حلم تو بر دامن او ننشستی
از زلزلهٔ سقف آسمان بشکستی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۹۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.