۲۵۹ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۳۳۵

با گل گفتم چون به چمن برگذریم
چون از همه باغ آرزوی تو بریم

گل گفت مرا چو نیک درمی‌نگریم
از روی بقا برابر یکدگریم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۳۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.