۲۶۹ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۳۱۷

پر شد ز شراب عشق جانا جامم
چون زلف تو برهم زده گشت ایامم

در عشق تو این بود مراد و کامم
کز جملهٔ بندگان نویسی نامم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۱۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.