۴۰۲ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۸۵

اَتاکَ عِیدُ وِصال فَلا تَذُقْ حَزَنا
وَ نِلْتَ خَیْرَ رِیاض فَنِعْمَ ما سَکَنا

وَ زالَ عَنْکَ فِراقُ اَمَرُّ مِنْ صَبِر
وَ مِحْنَه فَتَنَتْنا وَ خابَ مَنْ فَتَنا

فَهُزَّ غُصْنَ سُعُود وَ کُلْ جَنا شَجَر
فَقَرَّ عَیْنُکَ مِنْهُ وَ نِعْمَ ذاکَ جَنا

فَطِبْ نَجَوْتَ مِنْ اَصْحابِ قَرْیَه ظَلَمَتْ
وَ نالَ قَلْبَکَ مِنْهُمْ شَقاوَهُ وَ عَنا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۸۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.