۳۳۳ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۸۴

اَخیْ رَاَیْتَ جَمالا سَبَا الْقُلُوبَ سَبا؟
وَ هَلْ اَتیکَ حَدیثُ جَلَا الْعُقُول جَلا؟

اَلَسْتَ مَنْ یَتَمَنَّی الْخُلُودَ فی طَرَب؟
اَلَا انْتبِهْ وَ تَیَقَّظْ فَقَدْ اَتاکَ اَتی

یُقِرُّ عَیْنَکَ بَدْر وَ فی جُبَیْنتِهِ
سَعادَه وَ مَرام وَ عِزَّه وَ سَنا

وَ سَکْرَه لِفُوادیَ مِنْ شَمائِلِهِ
کَاَنَّها مَلاَتْ کاسَنا وَ اَسْقَتْنا

عَجائِبُ ظَهَرَتْ بَیْنَ صَفْوِ غُرَّتِهِ
تَلالاتْ لِسَناهُ بِمُهْجَتی وَ صَفا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۸۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.