۳۱۸ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۸۲

یا مَنْ لِواءُ عِشْقِکَ لا زالَ عالیا
قَدْ خابَ مَنْ یَکوُنُ مِنَ الْعِشْقِ خالیا

نادی نَسیمُ عِشْقِکَ فی اَنْفُسِ الْوَری
اَحْیاکُمُ جَلالیَ جَلَّ جَلالیا

اَلْحُبُّ و الْغَرامُ اُصُولُ حَیاتِکُمْ
قَدْ خابَ مَنْ یَظَلل من الحب سالیا

فی وَجْنهِ الْمُحِبِّ سُطُور رَقیمَه
طُوبی لِمَنْ یَصیرُ لِمَعْناهُ تالیا

یا عابِسا تَفَرَّقَ فِی الْهَمِّ حالُهُ
بِاللّهِ تَسْتَمِعْ لِمَقالیْ وَ حالیا

یا مَنْ اَذَلَّ عَقْلَکَ نَفْسُ الْهَوی تَعی
مِنْ ذِلَّهِ النُّفُوسِ سَریعا مَعالیا

یا مُهْمِلا مَعیشَتَهُ فی مَحَبَّه
اَسْکُتْ کَفَی اِلِا لهُ مُعینا وَکالیا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۸۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.