۲۹۴ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۲۲۰

گفتم ز فراق یاسمن می‌گرید
این ابر که زار بر چمن می‌گرید

گل گفت به پای خویشتن برشکنم
بر خندهٔ یک هفتهٔ من می‌گرید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۱۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.