۲۶۲ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۷۸

خوش خوش چو مرا دم تودر دام افکند
در دست فراق و پای ایام افکند

ای دوست بدین روز که دشمنت مباد
من سوخته دل را طمع خام افکند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.