۳۰۷ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۰۴

جوهر که ز ایزدش همی نامد یاد
وز مرتبه آفتاب را بار نداد

از مرگ به یک تپانچه در خاک افتاد
احسنت ای مرگ هرگزت مرگ مباد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۰۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.