۳۱۶ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۰۳

دادم به امید روزگاری بر باد
نابوده ز روزگار خود روزی شاد

زان می‌ترسم که روزگارم نبود
چونان که ز روزگار بستانم داد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۰۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.