۲۴۷ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۷۹

اندوه تو چون دلم به شادی انگاشت
وز بهر تو پیوند جهانی بگذاشت

گیرم ز جفاش باز نتوانی برد
دایم ز وفاش باز نتوانی داشت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۷۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.