۲۸۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۹۰ - در علو همت و کمال نفس خود

سگ خشم و خر شهوت که زبون‌گیری نیست
تیز دندان‌تر از این هر دو در این خاک کهن

نفس من کو ملک مملکت شخص منست
هر دو را سخرهٔ خود کرده به تادیب سخن

ترک و تازیک شما جمله سگانند و خران
که به جز خوردن و کردن نشناسند ز بن

تو چه گویی که کند نفس ملک همت من
گر تو گوییش بیا خدمت این طایفه کن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸۹ - نکتهٔ موزون
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹۱ - پیراهن کتان سنبلی از فریدالدین کاتب خواهد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.