غم به تکلف به سر من مبار
زانکه به سعی تو تن آسان شوم

من خود اگر مادر غم اژدهاست
تا که بزاید به سر آن شوم

پرسی و گویی که ز من بد مگوی
روز دگر با تو دگرسان شوم

چون تو نیم من که به هر خورده‌ای
گه به فلان گاه به بهمان شوم