۲۹۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۴۵ - در حسب حال و وارستگی خویش

امید و بیم دهد خلق را مسخر خویش
بدین دو خویشتن از خلق بازپس دارم

مرا چو در دل از این هر دو هیچ نیست ازو
هزار ناکس پیشم گرش به کس دارم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴۴ - در شکایت
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴۶ - در طلب صاحب
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.