۳۰۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۴۲

در آینه چون نگاه کردم
یک موی سفید خود بدیدم

زاندیشهٔ ضعف و وهم پیری
در آینه نیز ننگریدم

امروز به شانه‌ای از آن موی
دیدم دو سه تار و برطپیدم

شاید که خورم غم جوانی
کز پیری خود چو بررسیدم

زایینهٔ معاینه بدیدم
وز شانه به صد زبان شنیدم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴۱ - به مجلس صاحب بار خواهد
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴۳ - در اشتیاق دوستی و طلب مکاتبات ازو
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.